121- คุณเชื่อในความรักตั้งแต่แรกเห็นหรือฉันควรเดินผ่านอีกครั้ง

ฉันเงียบกริบขณะที่ลูคัสช่วยพยุงฉันลงจากรถ ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีอะไรจะพูดหรอกนะ ตรงกันข้ามเลย ในหัวของฉันมันดังลั่นไปหมด กรีดร้องอยู่ต่างหาก ฉิบหาย ฉิบหาย ฉิบหาย นี่มันต้องน่าอายมากแน่ๆ ต้องกระอักกระอ่วนสุดๆ ทำไมพื้นไม่แยกแล้วสูบฉันลงไปให้รู้แล้วรู้รอดนะ มันเป็นความเงียบแบบนั้นแหละ แบบที่ดังสนั่นโหวกเหวก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ